Duygu yolculuğu…
Ayrıntı Yayınları’nın 1999 İstanbul, Birinci basımı. 2 Ciltten oluşan bu tek kitap 150 sayfa. Sarı renkli saman kağıtlara basılmış yanılmıyorsam. İngilizce’den çeviren Nihal Yeğinobalı.
Laurence Sterne’in biyografisi var en başta. Bu kitabın 4 cilt olarak tasarlandığı ve ancak 2 cildinin tarafınca basılabildiği yazıyor burada. Bu kitap; Sterne’in, veremin ölümcül aşamasındayken Fransa’da ve İtalya’da yaptığı yedi aylık yolculuğun izlenimlerinden ortaya çıkmış.
Sterne bir din adamıdır. Din ile haz arasınca bir ilişki kurmuş ve bunu da modern edebiyatın temelini atarak bir çığır açmıştır. Sterne, bir din adamı olmasına ve dinin engelleyen dogmalarına karşın, aşık olmuş ve olmayı sevmiş, bunu cesaretle dile getirmiş şimdinin blog yazarlarının yaptığı gibi içinden geçen herşeyi kaleme almış tatlı bir üslup ile blog yazarlarının yapamadığı şekilde. Aradaki fark da bu zaten. Modern edebiyatın çığırını açan bir din adamı o. Normalde eskiler ağır olur gibi bir kanım vardı ama okumaya başladığımda hem sarı kağıtlara aldandığımı gördüm hem de din adamı olmasının sıkacağı yanılgısına düştüğümü.
Şimdilerde çoğu blogta bulamayacağınız, ama dönemin halini yansıtan bir içselleştirilmeye tabi edep göreceksiniz okurken. İçeriğini anlatmak o kadar önemli değil. Birkaç güzel kadından ve şehirden şehire gezerkenki maceralarından, en önemlisi de iç dünyasını bahsetmesi. Ama bu eser için genel olarak üslup önem arz etmekte ve herkes okumalı bence. Ama ne yazık ki piyasada bulabilmek zor gibi gözüküyor şu sıralar…
